Recensie: Miss Perfect

Een opvallende nieuwe binnenkomer in het schap: Miss Perfect. Een blad vol praktisch consumentenadvies voor vrouwen die te weinig tijd hebben om het allemaal zelf uit te zoeken en genoeg tijd hebben om naast kinderen, baan en huishouden lekker een tijdschrift te lezen.

Customerpublieksblad
Miss Perfect is een uitgave van de Consumentenbond. Dus de inhoud laat zich raden. Veel test, aanbevelingen, praktische tips en hier en daar een vleugje inspiratie. Wat wel opvalt is de manier waarop Miss Perfect zich positioneert. Bladen die bedrijven of organisaties naar klanten sturen, kennen we al langer. Denk aan populaire titels als De Kampioen (van ANWb) en Allerhande (van Albert Heijn). Het komt niet vaak voor dat een bedrijf of organisatie het tijdschriftschap kiest als communicatiekanaal.

Wel contact, geen contract
De Consumentenbond stuurt al sinds jaar en dag De Consumentengids naar de huisadressen van ongeveer een half miljoen leden. De keuze voor een additioneel publieksblad is dus best gewaagd. Aan de ene kant is het een goede manier om ook niet-leden te bereiken. Het is ook een goede manier om waardevolle (en dure test-) content op een andere manier te vermarkten. Bovendien is het een trend dat veel verenigingen hun ledentallen zien dalen. Dus wel contact, maar geen contract lijkt in de losse verkoop dus niet eens zo’n slechte keuze.

Waar voor je geld
Miss Perfect lijkt aan te sluiten bij de trend van consumentenemancipatie en voedt de groeiende behoefte van ‘waar voor je geld.’ Het blad voorziet in praktische content die je wel meer terugziet in vrouwenbladen. De test is natuurlijk een stevige redactionele pijler in veel bladen. De onderwerpen in Miss Perfect zijn breed en worden kort en bondig gepresenteerd. Het blad biedt dus van alles een beetje en van weinig veel. Daarin verschilt het Miss Perfect van het eerder gelanceerde Radar +. Dit blad biedt meer inhoud, wat meer leesvoer, vooral op financieel gebied.

Fake en plastic
De keuze van Miss Perfect om van alles wat kort te behandelen is meteen ook het nadeel van deze titel. Je zapt weliswaar makkelijk door de pagina’s heen, maar veel blijft er niet beklijven. Ik mis ook het grotere verhaal erachter. Wat leert dit blad z’n lezers. Waarin vindt het verbinding, anders dan een reisgids voor winkelende dames. Waar zit de kracht en samenhang van deze formule? Wat vooral niet meewerkt is de art directie (Studio Room). Leuk zijn de fabulous fifties huisvrouwen, die om de spread hun parelwitte tanden ontbloten. Maar tegen het eind van het magazine gaan deze kaakbrekende grijzen tegenstaan. Bovendien bekruipt me als lezer het gevoel dat het allemaal wel heel fake en plastic is, in plaats van nostalgisch en degelijk. En dat straalt af op de afzender. Datzelfde geldt trouwens voor Radar +, die de saaie art directie van z’n televisiebroer niet echt mee heeft.

Real Simple, please!
Ik vraag me af of beide bladen het zullen redden als zelfstandige titels. Miss Perfect wordt betaald door de consumentenbond. En achter Radar + zit naar verluid geld van de publieke omroep. Beide bladen trekken, gezien hun thematiek niet vanzelfsprekend veel adverteerders. Aan de thematiek zal het niet liggen. Beide bladen spelen handig in op het dalende consumentenvertrouwen en de inspiratie om meer te halen uit minder. Toch is het mij een raadsel waarom er rondom dit thema nieuwe concepten zijn ontwikkeld. Groot en lichtend internationaal voorbeeld op dit gebied is het Amerikaanse magazine Real Simple. Een prachtige glossy over hoe je met minder tijd en minder geld niet onder hoeft te doen voor de Martha Stewards in dit leven. Een knappe uitgever die dit succesnummer naar Nederland haalt, in licentie. Op het eerste verkochte abonnement kunnen ze dan vast rekenen!