Het geheim van een goede cover kan tijdschriften maken of breken. Daarom zijn er bepaalde wetmatigheden, die veel bladen trouw hanteren. Maar als iedereen dezelfde trukendoos gebruikt, val je dan nog wel op in het schap?
Stap een willekeurige tijdschriftwinkel binnen en een tsunami van keus overvalt je. De covers in het schap lijken maar één doel te hebben: om je – in een paar seconden bedenktijd – zo veel mogelijk te verleiden. Een goede cover moet blikken vangen, stopkracht hebben. Die wil je als cadeautje in je tas stoppen.
Coverwetten
Bladenmakers zijn opgevoed met bepaalde elementen waaruit een succesvolle cover moet bestaan: liever een blond dan een donker model. Wel rood, geen groen en bruin als coverkleuren. Speel met cijfers, met teksten op rijm. Gebruik nooit illustraties. Zorg dat het model je altijd aankijkt. Maar wat is succesvol? De coverwetten gaan vooral over resultaat in de losse verkoop. Hoe succesvol een cover is, zegt niet altijd iets over de schoonheid ervan.
Gapend gat
Op de Nationale Coverdag, die 30 mei 2013 werd georganiseerd in Utrecht kwamen meer dan tweehonderd tijdschriftprofessionals bij elkaar om te kijken en te luisteren naar de makers van ’s werelds beste covers. Interessant? Ja, want wat er op het podium wordt getoond en wat er in de schappen verschijnt, daartussen zit een gapend gat. En daarmee wordt de vraag alleen maar groter: wat maakt een goede cover?
Coverkunst
Dat de illustratie steeds vaker keuze is voor covermateriaal, leek een rode draad op de Nationale Coverdag. Presentaties van onder andere Flow, Time, VPRO-Gids, het filmblad Little White Lies, illustratoren Noma Bar en illustrator Joost Swarte en het eigenwijze weekblad Metropoli staan voorop in het gebruik van getekende beelden, als visitekaartje voor hun content. Deze bladen investeren groots in de ontwikkelingen van coverkunst.
Hun covers staan voor meer dan stopkracht. Ze zijn graadmeters voor de kwaliteit van de magazines. En ze hebben een breder doel dan alleen de cijfers van de losse verkoop. Zij dragen bij aan de emancipatieslag die print aan het maken is in de media. En misschien is daarom wel dat deze bladen de aandacht goed weten vast te houden.
Go with the FLOW
“We gooiden alle coverwetmatigheden overboord en maken wat we zelf zouden willen kopen”, vertelden Astrid van der Hulst en Irene Smit van Flow. Het blad kenmerkt zich door opvallend kleurrijke en geïllustreerde covers. Voor de art direction van het tijdschrift gaat de redactie samenwerkingsverbanden aan met vaak jonge illustratoren. De keuze voor een geïllustreerd coverbeeld is een zeer persoonlijke en leunt zwaar op de smaak van beide hoofdredactrices. Uitgangspunt daarbij is hoe het blad oogt op de koffietafel en niet in het schap. Het coverbeleid werkt: Flow bestaat nu 5 jaar en kent nog steeds groeiende oplages.
Time
Voor sommige cover van Time Magazine worden tot wel 5 kunstenaars gevraagd (en betaald) om een opzet te maken voor de cover. Ze werken ook meerdere versies uit. Er wordt soms maanden aan gewerkt. Voor Time is actualiteit leidend, dus als je op het laatste moment kunt fotograferen in The White House, dan gaan alle plannen overboord. de vele coversuggesties zijn een diepte-investering in de kwaliteit van het blad.
Little White Lies
Het onafhankelijke Britse filmblad verwacht van zijn illustratoren dat het werk de emotie van de film weergeeft, dat de hoofdpersoon herkenbaar blijft en dat de cover ook goed overkomt als je het maar in een paar pixels online voorbij ziet komen. “Steeds meer magazine covers zie je buiten de winkels. Ze worden gedeeld via social media, of te koop aangeboden op e-Bay. Je moet dus altijd zorgen dat de afbeelding in 70 pixels breed, sterk blijft.” Paul Willoughby.
Negative Space
Noma Bar illustreert voor bladen als Esquire, Wallpaper en the Gaurdian. Hij gebruikt een bijzondere techniek: negative space. In zijn illustraties spelen maar een paar lijnen en kleuren de hoofdrol. De kijker krijgt op verschillende niveaus indrukken: in de details, maar ook in de achtergrond zit informatie verstopt. Op zijn verzoek worden zijn illustraties nauwelijks bezoedeld met coverteksten. De covers van Noma Bar zijn iconisch en zorgen dat de blik van de kijker blijft hangen.
Metropoli
Elke week verschijnt Metropoli als bijlage bij de Spaanse krant El Mundo. Voordeel: een weinig afhankelijke positie van de losse verkoop. Reden voor art director Rodrigo Sanchez om elke week een andere kunstenaar te vragen voor het ontwerp van de cover. En dat zonder beperkingen. Zelf het logo is niet heilig.
Heel veel mooie covers
Bekijk je op de site van Coverjunkie of op het pinboard Magazine Covers van Bladendokter.
