Living the indie publishers dream

Kilian Idsinga houdt van tijdschriften. Hij werkt als vormgever bij verschillende titels en bureau’s, waar hij tijdschriften en brochures maakte voor diverse klanten. Maar helemaal zo mooi als hij zelf voor ogen heeft, willen zijn klanten niet. Dus besloot hij zijn eigen magazine te maken, helemaal naar eigen zin en smaak.

Inmiddels ligt het tweede nummer van Let’s Explore Magazine (LEM) in de winkels. ‘Living the indie publishers dream’, schreef hij in het voorwoord van dit nummer. Wat betekent dat? En wat komt er allemaal bij kijken als je je eigen independent magazine start?

Living the Indie publishers dream, wat bedoel je daarmee?

‘Kort door de bocht, wil ik gewoon mooie dingen maken, zonder opgelegde restricties van buitenaf. Dat is denk ik sowieso de kracht van eigen projecten. Ze worden gemaakt vanuit een eigen overtuiging, met hart en ziel, omdat de maker vindt dat het er moet zijn.’

En lukt dat?

‘Om brood op de plank te krijgen heb ik nog steeds een full time baan als grafisch en editorial ontwerper. Wil ik dat dit magazine dusdanig winstgevend wordt, om van te kunnen leven? Nee, niet perse! Want zodra er druk is om geld te verdienen, gaat dat ten koste van de vrijheid die het magazine biedt en daarmee dus mijn persoonlijke Indie Publishers Dream.’

Wat was je motivatie om te beginnen?

‘Ik werk nu ruim 10 jaar als bladenmaker en ik miste de ruimte om te experimenteren, ik kon mijn ei niet kwijt. Gaandeweg sloot mijn portfolio niet meer aan bij mijn visie en dat frustreerde mij.
Ik kreeg een trap onder mijn reet, met de opdracht: “Maak iets wat helemaal van jou is”. Zo is de Engelstalige website ontstaan, waarop ik verhalen publiceerde die mij inspireerden. Gewoon om het uit mijn systeem te krijgen en te ontdekken waar mijn hart nou eigenlijk echt lag. Vandaar de, misschien naïef klinkende, titel Lets Explore. Die laagdrempelige titel bleek later echter ook een grote kracht te zijn.’

Hoezo?

‘Als magazine addict, kon ik het niet laten een testnummer te maken met eigen fotografie, teksten van de website en hier en daar wat fake tekst. Gewoon om te kijken hoe dat zou uitpakken. De laagdrempelige titel zorgde er voor dat men mij niet zag als log orgaan, maar iemand waar rechtstreeks mee gecommuniceerd kon worden. De enthousiaste reacties hebben er toe geleid dat ik in maart 2015 startte met nummer 00.’

Kun je iets vertellen over de formule, de doelgroep en je strategie?

‘LEM is een thematische en tijdloze publicatie. Ik schrijf per editie een thema uit, waarna iedereen vrij is om zijn/haar visie op dat thema te pitchen. De beste en meest inspirerende inzendingen worden in het magazine gepubliceerd. LEM00 had als thema Belonging en de huidige uitgave, LEM01, heeft Crossroads als thema.’

Vertel eens over de manier waarop je met anderen samenwerkt?

‘Ik nodig contributors uit om vooral te experimenteren en mij (en uiteindelijke de lezer) te verrassen met hun interpretatie. Op basis van de verhalen creëer ik een bladritme waar binnen de geselecteerde auteurs en fotografen hun verhaal kunnen vertellen. Middels 1 op 1 sessies met iedere contributor, zorg ik er aan de achterkant voor dat het een logisch geheel blijft, zonder de maker teveel in te dammen.’

‘De community gedachte is sowieso onlosmakelijk verbonden met LEM. Social media zijn noodzakelijk voor het verbinden van storytellers onderling, maar vooral ook met het magazine. Het magazine wordt niet perse gemaakt voor een bepaalde doelgroep, als wel door een bepaalde groep storytellers, die bereid zijn met een open mind te experimenteren en fouten te maken. Dit trekt automatisch eenzelfde type lezerspubliek aan.’

Hoevaak verschijnt je blad?

‘LEM is een when-ready magazine; hij komt uit, wanneer ik het goed genoeg vind. Kwaliteit staat boven alles. Om dit te kunnen waarborgen, zit mijn verdienmodel dan ook niet perse in het magazine. Met de losse verkoop verdien ik momenteel het meeste terug. Vooral ook, omdat issue 00 helemaal is uitverkocht en ik van issue 01 nog maar 200 van de 500 exemplaren over heb.’

Heb je verder nog inkomstenbronnen uit het blad?

‘Om extra inkomsten te genereren heb ik daarnaast een Friends Of LEM optie. Friends krijgen middels een extra bijdrage een naams- en website vermelding, 2 nummers van de betreffende editie en limited edition merchandise. Overigens werk ik ook nog aan uitgebreidere partnership opties.’

wat brengt het je nog meer?

‘Ik heb bij de lancering van het magazine, Let’s Explore Publishers opgericht. Een ontwerp studio die op freelance basis anderen helpt om hun verhaal de wereld in te brengen. Momenteel werk ik bijvoorbeeld aan de mogelijkheid om limited edition zines en fotoboeken uit te geven, in opdracht van fotografen en specifieke merken die zich op een originele manier willen uiten.’

Zelf uitgeven: Was het makkelijk? Wat ging er goed?

‘Omdat ik online ben begonnen, kreeg ik gaandeweg een gevoel bij wat aansloeg, maar belangrijker nog, wat ik zelf wilde maken en delen. Mijn achtergrond als bladenmaker hielp sowieso bij het maken van het gedrukte magazine. Nu mensen van het bestaan en de formule afweten, komen de verhalen ook makkelijker binnen. Waar ik bij het 00-nummer voldoende verhalen had, had ik er bij nummer 01 veel teveel. Dit is natuurlijk een enorme luxe. Daarnaast bevindt zich 90-95% van mijn lezers, contributors en klanten voor Lets Explore Publishers in het buitenland. Ik ben onwijs trots dat het zo aanslaat.’

Vind mensen tegen wie je je gekke ideeën kunt presenteren. Die je steunen in je plan. Maar die je tegelijkertijd kunnen vertellen dat je het spoor bijster bent en weer een stapje terug zou moeten

Even eerlijk: wat ging er niet goed?

‘Dit is er eentje die door veel indie publishers wordt gedeeld denk ik: verzendkosten en verzenden an sich. Dit is wellicht zo’n beetje het meest frustrerende wat er is. Je krijgt er handigheid in, maar het is echt ontzettend kostbaar. Het ergste dat er kan gebeuren is dat pakketjes kwijt raken of beschadigd raken. Bij het eerste nummer zijn meerdere enveloppen gesneuveld tijdens de verzending en dan moet je een nieuwe versturen. En die voel je wel in je portemonnaie.’

Wat is jouw advies aan iedereen die zelf een blad wil beginnen?

‘Doen! Zo simpel is het echt. Laat je niet van de wijs brengen door de bestaande titels. Als beginnend uitgever moet je je wat mij betreft bezig houden met het verhaal dat je wilt delen. Dat wat in je hart zit en er uit moet. Op het moment dat je dit oprecht deelt, volgt de rest vanzelf. Mensen staan open voor een eerlijk verhaal en prikken door façades heen.
Vind mensen tegen wie je je gekke ideeën kunt presenteren. Die je steunen in je plan. Maar die je tegelijkertijd kunnen vertellen dat je het spoor bijster bent en weer een stapje terug zou moeten.’

Tot slot…

‘Het belangrijkste is denk ik: neem de tijd en heb plezier! In een tijd waar je geacht wordt alles instant klaar te spelen, is het maken van een eigen magazine een oase van rust. Je creëert iets moois, iets blijvends, iets wat helemaal van jou is. En dat moet je niet overhaasten en dat is ook helemaal niet nodig. Make it happen, maar maak het wel af!’

0 replies on “Living the indie publishers dream”