LINDA. lanceert een nieuwssite. Libelle in Vlaanderen start met Libelle TV. 100% NL Magazine – ooit begonnen als radiozender – breidt uit naar TV. DWDD heeft een iPad magazine. The New York Times experimenteert met ‘long reads’ online. Veel media ontstijgen tegenwoordig hun identiteit.
Dit fenomeen wordt ‘mediamorphose’ genoemd. Veel mediamerken zoeken naar de beste manier om hun achterban te bereiken, te behouden en te vergroten. En sinds mediaconsumptie tegenwoordig plaats heeft via talloze kanalen, moeten mediamerken zichzelf constant opnieuw uitvinden. Een paar voorbeelden.
LINDA.nieuws
LINDA.nieuws.nl maakt uit het grote aanbod van wereldnieuws een selectie, die zich speciaal richt op ‘leuke vrouwen’. Dit doet de redactie omdat ze vinden dat het huidige nieuwsaanbod te mannelijk is. Lindanieuws.nl is toegankelijk via internet, iPad en mobiel en heeft zelfs de mogelijkheid om per bezoeker het nieuwsaanbod te personaliseren, naar eigen inhoudelijke voorkeur.
Libelle TV
Libelle tv vertrekt vanuit het DNA van het Libelle merk. De zender startte in augustus en brengt een rijke mix van positieve programma’s, op maat gemaakt voor de ‘Libelle-vrouw’. In de eerste weken, waren er gemiddeld 664.000 kijkers per week. Binnen de kerndoelgroep van het blad, vrouwen tussen de 25 en 54 jaar, bereikte Libelle TV een marktaandeel van 22%.
Snowfall
Een prachtig voorbeeld van een mediamorphose is de lancering van Snowfall, een extensie van The New York Times waarin een nieuwsfeit – in dit geval een lawine – wordt vertaalt naar een online documentaire. Snowfall bestaat uit een ‘long read’, een lang redactioneel artikel, en is verrijkt met videomateriaal.
Vogue TV
De Amerikaanse uitgever Condé Nast startte dit voorjaar met online tv stations voor de merken Glamour en CQ. Naar verluidt een voorbode op meer, zo gingen de geruchten dat ook Vogue TV in aantocht is. De achterliggende gedachte is dat je via jouw favoriete glossy ook kunt kijken naar registraties van modeshows, interviews, stylingtips en andere ‘bewegende’ content.
Iedereen uitgever
Een van de belangrijkste verschuivingen in het medialandschap is niet alleen de hoeveelheid crossmediale extensies. Je ziet ook dat het monopolie van uitgevers verdwijnt. Voorheen beheersten slechts een handjevol bedrijven niet alleen de distributie, maar ook productie van mediacontent. Social en online media hebben iedereen toegang gegeven tot productie en distributie van media en de markt wordt overspoeld door een enorme hoeveelheid blogs, sites, apps, maar ook bladen, tv- en radiostations. Traditionele mediamerken proberen in deze tsunami van nieuwe lanceringen het hoofd boven water te houden. De lancering van verschillende extensies is een manier om marktaandeel te behouden en te vergroten. Lukt dat? Geen idee. De tijd zal zoiets moeten uitwijzen. Maar één ding is zeker: als je als uitgever tegenwoordig verantwoordelijk bent voor één enkel kanaal, mis je de boot.
Meer lezen?
Jim MacNamara publiceerde in 2010 een wetenschappelijk artikel over ‘Emergent Media’ en lanceerde daarin de term ‘MediaMorphosis’ (met dan aan Suzanne de Bakker)
Lees ook de artikelen:
Einde van de massacommunicatie
Waarom dalen tijdschriftoplages?.
