Smith Journal: je wil geen nummer meer missen

Zo’n tijdschrift waarvan je wilde dat je het eerder had ontdekt, dat is het Australische Smith Journal. Ieder kwartaal een nieuw feest van willekeur en originaliteit. Een jubelrecensie.

Nummer veertien, daar waren ze al aanbeland toen ik mezelf een abonnement cadeau deed. Helemaal uit Australië wordt-ie iedere drie maanden bij mij in de bus gedropt. Een druilerige dag knapt er direct van op als ik die dikke, bruine envelop in mijn handen heb. Mijn lezers- en schrijvershart gaat sneller kloppen.

Smith Journal

Ik leerde deze fijne vriend kennen in een hip Australisch café op Bali. In een stapel tijdschriften zocht ik naar gezelschap en hoewel de cover van Smith Journal me totaal niet aansprak (iets met een toreadorsoutfit) maakte de eclectische mix van onderwerpen die de cover beloofde me erg nieuwsgierig. Voor ik het wist zat ik verzonken boven het tijdschrift en vergat ik mijn ‘brekkie’ volledig.

Wat de makers zelf over SJ zeggen:

Smith Journal is a quarterly, Australia-based publication that takes unexpected, interesting, funny and sometimes complicated stories and tells them the way you would to a bunch of friends at the pub. The minds behind Smith wanted to create something they’d be happy to read themselves. That smart, creative people could peruse without shame, slap down on the coffee table, whack in their favourite old satchel or display proudly on the toilet reading rack. A mag that looked really good, but had substance, wit and inspiration. Smith isn’t obsessed with the latest stuff or being first in line. While it does keep an eye on what’s current, it’s much more intrigued by things that stand the test of time. Smith isn’t about being nostalgic. Admittedly, it does love plenty of things from the past but knows that nostalgia can be toxic, so it’s constantly looking toward the future too. Smith isn’t about creating a divide between makers and thinkers, because it understands that to build anything you need your hands as well as your mind. Smith isn’t about being clever. It happily confesses to knowing nothing, but considers that a positive, because it means it’s fascinated by everything.

En op de cover staat standaard: ‘Thinkers. Adventurers. Makers. Writers. Inventors.’

Smith Journal: Landkaarten

Wat zo leuk is aan Smith Journal is dat het van de meest doodgewone onderwerpen iets fascinerends maakt, maar ook bijzondere verhalen weet op te sporen. Het blad ademt levenslust, ondanks dat de inhoud vrij minimalistisch en rustig is vormgegeven. Kijk om je heen, zie hoe fantastisch alles is! Van de geschiedenis van de ballpointpen tot een interview met een man die aan ‘geofiction’ doet: oftewel het zelf bedenken van landen, inclusief gedetailleerde landkaarten en taal.

Rustig en respectvol

SJ is een tijdschrift waarin je moet investeren – en daarmee moet ik niet het hoge bedrag wat je ervoor moet neertellen net zoals voor veel andere mooie bladen (maar wat je geld dubbel en dwars waard is). Het is een blad waar je de tijd voor moet kunnen en willen nemen. De artikelen zijn niet eens langer dan gemiddeld, maar het verteltempo verloopt rustig en respectvol. De auteurs van de stukken nemen de ruimte om dingen mooi te beschrijven. Dit is echt een weekendmagazine.

IMG_2050

Naast de langere verhalen vind ik ook de terugkerende rubrieken te gek. Bijvoorbeeld ‘Things I believe’ en ‘My influences’. Simpel en niet eens origineel, maar oh zo doeltreffend. Dat komt misschien ook door de mensen die de redactie selecteert. Niet per se heel bekend (voor een Nederlander in ieder geval), maar altijd goed voor een zinvolle of inspirerende bijdrage. Ik heb ook het idee dat deze rubrieken van slechts een enkele pagina tekst zeker niet als ondergeschoven kindje worden behandeld en dat er misschien wel zo een of twee uur aan interviewen in zit. De makers van SJ houden van het maken van hun blad en dat merk je.

Geen getut

Eigenlijk had ik al eerder fan kunnen zijn. Minstens twee nummers eerder, gok ik. Het was toen ik me weer eens stond te verlekkeren bij Athenaeum en iets moois mocht uitzoeken van mezelf. Je weet, al het moois in bladenland is duur. Tussen alle juweeltjes zag ik, zo herinnerde ik me later, ook SJ. Ik heb er doorheen gebladerd, maar knapte al snel af op de advertenties: stuk voor stuk ontegenzeggelijk op mannen gericht. Niet heel gek, want SJ is min of meer de masculiene tegenhanger van Frankie Magazine van dezelfde makers uit Melbourne. Dat is denk ik wat me er zo in aantrekt: dat het overduidelijk niet-vrouwelijk is – aangezien ik dus een vrouw ben. SJ voelt lekker no-nonsense, ondanks die willekeurige onderwerpen. Geen gedoetjes over mode, make-up en recepten. Als ik dat wil haal ik wel de Vogue of Lucky Peach.

Smith Journal: poster

Oh! En dan vergeet ik bijna te vertellen over de kers op de slagroom. In ieder nummer zit een poster, die hoort bij een van de artikelen. De ene keer een prachtige retro prent die aan de muur van een designhotel niet zou misstaan en de andere keer een dwarsdoorsnede van een getekende bierfabriek. Fantastisch vond ik ook de poster met per maand de maandstanden van 2016. Jammer alleen dat-ie voor ons, op het Noordelijk halfrond, precies andersom geldt. Een Nederlandse uitgever geïnteresseerd in onze eigen versie van SJ misschien? Ik schrijf met alle liefde mee.

Smith Journal

Is te koop in de webwinkel van Athenaeum Nieuwscentrum.
Klik hier

Door: Hedwig Wiebes/hedmedia.nl

0 replies on “Smith Journal: je wil geen nummer meer missen”